မာန

ေထာင္လႊား တက္ႂကြျခင္း သေဘာကို “မာန” လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ဒီမာနဟာ ေထာင္လႊား တက္ႂကြျခင္း သေဘာ ရွိပါတယ္၊ ေလာကမွာ ပုဂၢိဳလ္အတန္းအစားခြဲရင္ -

၁။ ေသယ်ပုဂၢိဳလ္ = အထက္တန္းစားလူမ်ိဳး၊
၂။ သဒိသပုဂၢိဳလ္ = အမ်ားႏွင့္ တန္းတူလူမ်ိဳး၊
၃။ ဟီနပုဂၢိဳလ္ = ေအာက္တန္းစားလူမ်ိဳး
ဒီလို (၃) မ်ိဳးကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္၊ တစ္မ်ိဳးတစ္မ်ိဳးမွာ -

က။ ေသယ်မာန္ = အမ်ိဳးဥစၥာ ပညာအဆင္း အစရွိတာနဲ႔ အဖက္ဖက္က သူမ်ားထက္ သာတယ္ - လုိ႔ မွတ္ထင္မႈ၊
ခ။ သဒိသမာန္ = အမ်ိဳးဥစၥာ ပညာအဆင္း အစရွိတာနဲ႔ သင္းတို႔ႏွင့္ ဘာထူးသလဲ - လို႔ မွတ္ထင္မႈ၊
ဂ။ ဟီနမာန္ = သူတို႔ေအာက္က်ေတာ့ ငါက ဘာအေရးစိုက္ရမွာလဲ - လို႔ မွတ္ထင္မႈ။
ဒီလို သံုးမ်ိဳးစီ ကြဲျပားႏုိင္ပါတယ္။

ဒီ (၉) မ်ိဳးထဲက ေသယ်ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေသယ်မာန္၊ သဒိသပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ သသိသမာန္၊ ဟီနပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ဟီနမာန္ဟာ ဟုတ္မွန္တဲ့အတိုင္း မာန္မူျခင္း (ယာထာ၀မာန္) မည္ပါတယ္၊ ဒီယာထာ၀မာန္မ်ိဳးကို အရဟတၱမဂ္ကသာ ပယ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဇာတိမာန္

မ်ိဳး႐ိုး ေကာင္းတဲ့အတြက္ မာန္တက္တာ မ်ိဳးကို ဇာတိမာန္လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ယခုေခတ္မွာလည္း အသင့္အတင့္ မ်ိဳး႐ုိး ေကာင္းသူေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး လုပ္ကာ မာန္မာန တက္ေလာက္ေအာင္ တစ္ဖက္သားကို ကိုယ့္ေျခဖ၀ါး ေအာက္ကလို မွတ္ထင္ရ ေလာက္ေအာင္ မ်ိဳး႐ိုး ေကာင္းၾကတာ မ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါ။

ေရွးဘ၀က မေထာင္လႊား မတက္ႂကြ မာန္မာန မႀကီးခဲ့လို႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အမ်ိဳးျဖစ္ရတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ယခုဘ၀မွာ ေထာင္လႊား တက္ႂကြ မာန္မာန ႀကီးေနခဲ့ပါလွ်င္ ေနာင္ဘ၀ သံသရာမွာ ယုတ္ညံ့ ေအာက္က် သူတစ္ပါးရဲ႕ ေျခဖ၀ါးေအာက္သို႔ ေရာက္ရမယ့္ အေရးကို အဖန္ဖန္ေတြးလို႔ မိမိရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ မာန္မာန မ၀င္ေအာင္ ျပဳျပင္သင့္ပါတယ္။

ဓနမာန္

ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀တာကို အေၾကာင္းျပဳလုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မာန္မာနမ်ိဳးကို ဓနမာန္ (ဥစၥာမာန္) လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀သူေတြက ပစၥည္းဥစၥာ မရွိသူေတြႏွင့္ အတူမသြားႏိုင္၊ အတူမစားႏိုင္၊ အတူစကား မေျပာႏိုင္ဘဲ မာန္မာန တက္ကာ အဖက္မတန္ သလို ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး လုပ္မေနသင့္ပါ၊ ေရွးက အလွဴ ဒါနည္းခဲ့လုိ႔ ယုခုဘ၀မွာ ဆင္းရဲေနၾကရတာ ပဲလို႔ သနားၾကင္နာ က႐ုဏာသက္ၿပီး သူတို႔ကို ႏႈတ္နဲ႔လည္း ကူညီသင့္ပါတယ္၊ ကိုယ္နဲ႔လည္း ကူညီသင့္ပါတယ္၊ အေျခေန အားေလ်ာ္စြာ ပစၥည္းဥစၥာ နဲ႔လည္း ကူညီသင့္ပါတယ္၊ အဲဒီလို ကူညီလိုက္တဲ့ အတြက္ မိမိမွာ ဂုဏ္တက္ လာစရာသာ ရွိပါတယ္၊ ဂုဏ္ယုတ္စရာ မရွိပါ၊ မိမိမွာ အေၾကာင္းကိစၥ ရွိတဲ့ အခါမွာလည္း သူတို႔ရဲ႕ အကူအညီကို ရႏိုင္ပါ ေသးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေက်းဇူးကို မသိတတ္ဘဲ အင္မတန္ မိုက္တြင္းနက္ ေနသူေတြကိုေတာ့ သတိ ထားသင့္ပါတယ္။

ဒီ ပစၥည္းဥစၥာ ဆိုတာဟာ တစ္သက္စာ မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေဘးအႏၲရာယ္လည္း အလြန္ မ်ားလွပါတယ္၊ ခိုင္ၿမဲမႈ သေဘာလည္း မရွိပါ။ ပစၥည္းသခၤါရ လူသခၤါရသာ ျဖစ္ပါတယ္၊ တစ္ေန႔မွာ ပစၥည္းဥစၥာက ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္းဥစၥာရဲ႕ ပိုင္ရွင္က ျဖစ္ေစ စြန္႔ခြာသြားတတ္ ပါတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ သလို ေနာက္ဘ၀မွာလည္း ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀ေအာင္ ဥစၥာမာန္ တက္ေနမယ့္ အစား အလွဴဒါနကို စြမ္းအားအေလ်ာက္ ျပဳလုပ္ကာ ကိုယ့္ေနာက္ကုိသာ အပါ ယူသြားသင့္ပါတယ္။

ပညာမာန္

စာေပ တတ္ကၽြမ္းသူ ေတြရဲ႕ မာန္ကို စာေပမာန္လို႔ ေခၚပါတယ္၊ စာေပ ပညာဆိုတာဟာ မသင့္ေတာ္တာကို မသင့္ေတာ္မွန္း သိေအာင္ အသိအလိမၼာ ကိုလည္း ေပးတတ္ပါတယ္၊ သင့္ေတာ္တာကို သင့္ေတာ္မွန္း သိေအာင္ အသိ အလိမၼာကိုလည္း ေပးတတ္ပါတယ္၊ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရာမွာ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ေအာင္၊ အဆင္ေျပေအာင္ အသိ အလိမၼာကိုလည္း ေပးတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီပညာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မာန္မာန ႀကီးေနမယ္ ဆိုရင္ အင္မတန္ ရွက္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

ေရွးဘ၀က သူေတာ္ျမတ္ ေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ ေလွ်ာက္ထား ေဆြးေႏြး လာခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီဘ၀မွာ မိမိကိုယ္တိုင္က ပညာႀကီးသူ ျဖစ္လာရပါတယ္၊ ပညာ သင္ခြင့္လည္း ရခဲ့ပါတယ္၊ ဒီလို အခြင့္သာလို႔ ပညာတတ္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က အေၾကာင္း မညီၫြတ္လို႔ ပညာ မသင္ရသူေတြ၊ ပညာ သင္ရေစကာမူ ဥာဏ္ထိုင္းလွတဲ့ အတြက္ ပညာ မတတ္သူေတြကို ေတြ႔ရတဲ့ အခါမွာ ေမာက္မာေမာ္ႂကြား မာန ထားေနမယ့္အစား သနားၾကင္နာ က႐ုဏာ ထားသင့္ပါတယ္၊ သို႔မဟုတ္ အခြင့္အခါ သင့္ပါက တစ္ဆင့္ သင္ၾကားေပးသင့္ ပါတယ္၊ ပညာမာန္ တက္ကာ ကိုယ့္ဘ၀ကို မနစ္နာေစသင့္ပါ။

အဆင္းမာန္

အလွဂုဏ္ အတြက္ မာန္တက္ျခင္းကို အဆင္းမာန္လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က အစစ အရာရာမွာ သည္းခံကာ အမ်က္ေဒါသ နည္းလာခဲ့တဲ့ အတြက္လည္း အဆင္း လွတတ္ပါတယ္၊ ဘုရား၀င္း ေက်ာင္း၀င္း စသည္တို႔ကို သုတ္သင္ ရွင္းလင္းခဲတဲ့ အတြက္လည္း အဆင္း လွတတ္ပါတယ္၊ ပန္း စသည္တို႔ကို လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ အတြက္လည္း အဆင္း လွတတ္ပါတယ္၊ ဒီလို ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ကိုယ့္အဆင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး မလုပ္သင့္ပါ၊ အလွမာန္ တက္ကာ ဘ၀င္ မျမင့္သင့္ပါ၊ အလွဂုဏ္ ကိုးကာ မဆိုးသင့္ပါ၊ ေရွး ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ရလာတဲ့ အဆင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အကုသိုလ္မာန္ တက္ေနတာဟာ အင္မတန္ မွားတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္၊ အျပင္အဆင္း လွသလို အတြင္းစိတ္ကို အစြမ္းကုန္ ျပဳျပင္လို႔ ဣေႁႏၵရွင္ သူေတာ္စင္ေတြ ျဖစ္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။

လိုရင္းမွာ - ေရွးဘ၀က မေထာင္လႊား မတက္ႂကြ မာန္မာန မႀကီးခဲ့လို႔ ယခု ျမင့္ျမတ္တဲ့ အမ်ိဳးမွာ ျဖစ္လာရပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ခဲ့လို႔ ဒီဘ၀မွာ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀လာရ ပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က သူေတာ္ သူျမတ္ေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ ေလွ်ာက္ထား ေဆြးေႏြး ေမးျမန္းလာခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီဘ၀မွာ ပညာ ႀကီးလာရ ပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က အမ်က္ေဒါသ နည္းခဲ့၊ ဘုရား၀င္း၊ ေက်ာင္း၀င္း စသည္ကို သုတ္သင္ခဲ့၊ ပန္း စသည္ကို လွဴဒါန္းခဲ့လို႔ ယခုဘ၀မွာ အဆင္း လွခဲ့ရပါတယ္၊ ဒီလို မိမိမွာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ အမ်ိဳး၊ ဥစၥာ၊ ပညာ၊ အဆင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မာန္မာန တက္ႂကြေနတာဟာ ေနာင္ ယုတ္နိမ့္တဲ့ ဘ၀မွာ ျဖစ္စရာ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ေနာက္ ဘ၀ေတြမွာ အဆင့္အဆင့္ ျမင့္တက္မယ့္ အေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး ေထာင္လႊားတက္ႂကြ မိမိတို႔ရဲ႕ မာန္မာနကို အစြမ္းကုန္ ႏွိမ္ခ်ိဳးႏိုင္ၾကပါေစ။ အျဖဴေရာင္ေမတၱာမွ တဆင္႔ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။