ေဒါသနည္းေအာင္ေနနညး္

ယခုတေလာမွာ ဘ၀ရဲ႕အဆင္မေျပမူမ်ားေၾကာင့္ ေဒါသ၊ေသာကေတြျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ယခုစာေပတရား အားေဆးတစ္ခြက္ကို ေသာက္လိုက္ရပါတယ္။ ရင္တြင္းက ေဒါသ၊ေသာကမီးေတြ ေအးၿငိမ္းသြားလို႔ တဆင့္မွ်ေ၀ေပးလိုက္မိပါတယ္။
ႏွစ္သက္ေသာစာစုမ်ား
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္


“ေဒါသနည္းေအာင္ေနနည္း"
လူတိုင္းစိတ္ပင္ပန္းရတာ သက္သာေအာင္ အေကာင္းဆံုး လုပ္နည္းက
တတ္ႏိုင္သေလာက္ၾကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့ နည္းပါပဲ။

• သြားစရာရွိရင္ လိုက္မယ့္သူေတြကို ၾကိဳၾကိဳတင္တင္ ေၿပာထားပါ၊
ကပ္ျပီးမွေျပာရင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္မေလာက္လို႕ေစာင့္ေနတဲ့အခါမွာ စိတ္တို တတ္တယ္။

• သံုးေနက်ပစၥည္းကို ၾကိဳၾကိဳတင္တင္၀ယ္ထားပါ၊ သံုးခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်မွ ကုန္ေနလို႕
စိတ္တိုတာမျဖစ္ေအာင္ေနာ္။

• ကတိအေၾကြးေတြဟာ စိတ္ကို ပင္ပန္းေစတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကတိကို
လြယ္လြယ္နဲ႕မေပးပါနဲ႔။ ကတိေပးျပီးမွမတည္ႏိုင္တဲ့အခါစိတ္္ ဆင္းရဲ ရတယ္၊
စိတ္တိုရတယ္၊ ကတိမတည္တဲ့သူလို႔အေျပာခံရတဲ့အခါ ရွက္တယ္၊ ေဒါသၿဖစ္တယ္။

• မတတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျမင့္လြန္းေနတာမ်ိဳးကို မမွန္းပါနဲ႕။
ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီဖို႕လိုတယ္။ ကိုယ့္
ရည္မွန္းခ်က္ကို နဲနဲခ်င္း ေျဖးေျဖးျမွင့္ပါ ။

• ကိုယ့္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥကိုလုပ္ဖို႕ အခ်ိန္လံုေလာက္ ေအာင္စီစဥ္ထားပါ။
အေရးမၾကီးတာေတြကို အရင္လုပ္ၿပီး ပင္ပန္းသြားတဲ့အခါက်မွ အေရးၾကီးတာကိုလုပ္ရင္
ပိုၿပီးစိတ္ပင္ပန္း တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီးတာကို အရင္လုပ္ပါ။ အေရးၾကီးတာကို
အရင္လုပ္ၿပီးရင္ စိတ္ေပါ့ပါးသြားလို႕ သိပ္အေရးမၾကီးတာကိုလုပ္ဖို႕ အားတက္လာမယ္ ။

• စနစ္တက်လုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ကို ေလ့က်င့္ထားပါ။ စနစ္ရွိရင္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာတယ္္၊
အမွားနည္းတယ္၊ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္း ရတာလဲနည္းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္တိုရတာ
ေဒါသၿဖစ္ရတာပါ နဲသြားတယ္။ ပံုမွန္အခ်ိန္ဇယားနဲ႔ လုပ္လို႔ျဖစ္တာမ်ိဳးကို
သူ႕အခ်ိန္က် ရင္လုပ္ျဖစ္ေအာင္ အက်င့္လုပ္ထားတာေကာင္းတယ္။ အခုလုပ္ ရမလား၊
ေနာက္မွလုပ္ရမလားလို႔ ေတြးမေနရေတာ့ဘူး။ အဲဒါကိုက အခ်ိန္ကုန္သက္သာသလို
စိတ္ပင္ပန္းတာလဲ သက္သာပါတယ္။

• ကိုေနရတဲ့ေနရာ၊ ကိုယ္အလုပ္ လုပ္တဲ့ေနရာကို တတ္ႏိုင္သေလာက္
သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေအာင္ လွပေအာင္ၿပဳျပင္ပါ။ ရႈပ္ေထြး၊ ညစ္ပတ္၊ နံေစာ္
ေနတဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ အလုပ္လုပ္ရရင္ စိတ္ၾကည္လင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

• စိတ္ၾကည္လင္ေစမႈကို ဖ်က္စီးတတ္တဲ့ အရာမ်ိဳးေတြကို ကိုယ္ျမင္ႏိုင္
တဲ့ေနရာမွာမရွိပါေစနဲ႔။ နံရံေပၚမွာ၊ စာအုပ္စင္ေပၚမွာ၊ အလုပ္စားပြဲ ေပၚမွာ
စိတ္ကိုအေႏွာက္အယွက္ေပးႏိုင္တဲ့အရာေတြကို မရွိပါေစနဲ႕။ စိတ္တိုစရာကိစၥ၊
စိတ္ညစ္စရာကိစၥ၊ အေဟာင္းကိုအသစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးကို
ျမင္ႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ မထားတာေကာင္းတယ္။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔
စိတ္ကိုၾကည္လင္ေအးခ်မ္းသြားေစႏိုင္တဲ့ ရႈခင္း ဓါတ္ပံုမ်ိဳးကို ျမင္သာတဲ့ေနရာမွာ
ထားပါ။ ေရခဲေတာင္ ဓါတ္ပံုမ်ိဳး၊ ေရကန္ၾကီးၾကီး ဓါတ္ပံုမ်ိဳးကို ၾကည့္ၿပီး
အဲဒိေနရာမ်ိဳးမွာ ကိုယ္ေရာက္ ေနတယ္လို႕ မွန္းၾကည့္ပါ။ ကိုျမင္သမွ်
ၾကားသမွ်အရာေတြဟာ ကိုယ့္စိတ္ကို လႊမ္းမိုးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မျမင္ရရင္ေကာင္းတဲ့
အရာေတြကို ေ၀းေ၀းပို႕ထားပါ၊ ေ၀းေလေကာင္းေလပဲ။ ပစၥည္းေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို
ေခ်ာက္ခ်ားေစႏိုင္တယ္။ ဘာပစၥည္းမွမရွိရင္ ဘာအေႏွာက္အယွက္မွ မရွိဘူး။

• အနံ႔အသက္ဆိုးေတြ၊ မီးခိုးေတြ၊ ဆူညံသံေတြ မရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရင္ေကာင္းတယ္။
မရွိေအာင္မတတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ နဲႏိုင္သမွ် နဲေအာင္ လုပ္ပါ။

• ကိုယ္ကေအာင္ျမင္ေလေလ ကိုယ့္ကိုေတြ႕ခ်င္တဲ့သူ၊ ကိုယ့္ဆီက
အကူအညီေတာင္းခ်င္သူေတြ မ်ားလာေလျဖစ္တတ္တာ သဘာ၀ပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္မအားတုန္း
အလုပ္မ်ားေနတုန္း သူတို႕ကေတြ႕ခ်င္ အကူအညီေတာင္းခ်င္ေနလို႕ မရမက လုပ္လာရင္လည္း
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။

• စိတ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္ရင္ သူမ်ားအေၾကာင္းကို တတ္ႏိုင္ သေလာက္
မေျပာပဲေနတာေကာင္းတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကို
မေျပာပဲေနတာေကာင္းတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရး ပုတ္ခတ္ၿပီး ေျပာတာမ်ိဳးကို
အထူးေရွာင္သင့္တယ္။ ကိုယ္ကသူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကိုေျပာရင္
ကိုယ့္မေကာင္းေၾကာင္း ကိုလည္း သူမ်ားက ေျပာမွာေသခ်ာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ
ကိုယ့္စိတ္ၾကည္လင္မႈ ပ်က္ရတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို သူမ်ားကမေကာင္းေျပာရင္ေတာင္မွ
သူေျပာတာမဟုတ္ေၾကာင္းကိုပဲ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၿပီး သူ႕မေကာင္း ေၾကာင္းကိုေတာ့
ဟုတ္ေနရင္ေတာင္မွ မေျပာပဲထား လိုက္တာက ပိုေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ကသေဘာထားၾကီးၾကီး
ထားဖို႔လိုတယ္ ။

• စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရတာ နဲခ်င္ရင္ မလိုအပ္ပဲနဲ႕ လူမ်ား မ်ားနဲ႕မေရာပါနဲ႕။
အလုပ္မ်ားတဲ့သူဟာ တစ္ေန႕ တစ္ေန႔ လူေတြနဲ႕စကားေျပာရတာ နဲမွာမဟုတ္ဘူး။
အခက္အခဲရွိလို႔ေျပာ ခ်င္ရင္၊ တိုင္ပင္ခ်င္ရင္ တကယ္ေကာင္းတဲ့ အၾကံဥာဏ္မ်ိဳး
ေပးႏိုင္မဲ့သူကိုပဲေျပာပါ။ မဆိုင္တဲ့သူေတြကိုမေျပာပါနဲ႔။ စိတ္ပ်က္ စရာကို
ေျပာတတ္တဲ့သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာပါနဲ႔။
စိတ္ပ်က္စရာကိုေျပာတတ္တဲ့သူကိုေျပာရင္ ကိုယ္ပါစိတ္ဓါတ္က်မယ္။
စိုးရိမ္စိတ္ေတြမ်ားလာမယ္။ စိတ္ပင္ပန္းမယ္။ ကိုယ္လုပ္မဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို
လုပ္ေနတဲ့သူ၊ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားတဲ့သူမွသာ ကိုယ့္အခက္အခဲကိုနာလည္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ဘယ္သူနဲ႕ တိုင္ပင္တယ္ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါ။

• ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ပါ။ ေအးေအး ေဆးေဆးလုပ္တတ္ေအာင္ေလ့က်င့္ပါ။
အလ်င္လိုတဲ့အက်င့္ဟာ စိတ္ပင္ပန္းေစတယ္။ အလ်င္လိုေနရင္ စိတ္မရွည္ဘူး။ အလ်င္လိုေန
တဲ့သူဟာ စိတ္တိုဖို႕ပိုမ်ားတယ္။ မွားလို႕ျပန္လုပ္ရရင္ အခ်ိန္ပိုကုန္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ``အရင္လိုရင္ အရေႏွးတယ္´´ လို႕ေျပာတာ။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ
တိတိက်က် လုပ္တတ္တဲ့အေလ့အက်င့္ဟာ ေရရွည္မွာ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကိုေပး တယ္ ။

• လတ္တေလာအဆင္ေျပေအာင္လြယ္လြယ္နဲ႕ကတိမေပးလိုက္ပါနဲ႔။
ကိုယ့္ကိုသေဘာက်ေအာင္ဘာေတြေပးမယ္၊ ဘာေတြလုပ္ေပးမယ္၊ ဘယ္လိုအခြင့္အေရးေတြေပးမယ္
ဆိုတာမ်ိဳးကို မစားရ၀ခမန္း မေျပာပါနဲ႔။ ကိုယ္ကို အင္မတန္သေဘာေကာင္း
တယ္လို႔ျမင္ေစခ်င္လို႔ ခ်က္ခ်င္း၀မ္းသာသြားေအာင္မေျပာပါနဲ႔။ ေျပာတုန္းမွာ
လြယ္လြယ္နဲ႔ ေျပာၿပီး တကယ္လုပ္တဲ့အခါ ကိုယ္မတတ္ႏိုင္ရင္ မူလက ကိုယ့္
ေစတနာမွန္ေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ေစတနာကို တဖက္ကယံုမွာ မဟုတ္ဘူး။ အေျပာနဲ႕
အလုပ္မညီတာေတြမ်ားလာတဲ့အခါ ကိုယ့္စကားကို ၾကာေတာ့ ဘယ္သူမွ
ယံုေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ေပးႏိုင္မွ၊ တကယ္လုပ္ေပးႏိုင္မွပဲ ေျပာပါ။
ေပးႏိုင္ တာထက္ နည္းနည္းေလွ်ာ့ေျပာတာေကာင္းတယ္။

• အေရးမၾကီးတဲ့ ကိစၥေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ညင္းတာခံုတာကို မလုပ္ပါနဲ႔။
ဘာမွမဟုတ္တာကို ညင္းခံုၾကရင္း ရန္ျဖစ္ရတာ စိတ္ဆင္းရဲရတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္အေရးၾကီးတဲ့ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနတဲ့သူဟာ အေရးမၾကီးတာေတြကို
ကိုသိတိုင္းလည္း မေျပာသင့္ဘူး။ ေမးတိုင္းလည္းမေျဖသင့္ဘူး။

• အေရးမၾကီးတဲ့ကိစၥမွာ သူမ်ားမွားေနလည္း သူ႕အမွားကို သူသိလာေအာင္
ေစာင့္သင့္တယ္။ ကိုယ္မွန္တိုင္ ၀င္ေျပာၿပီး အႏိုင္မယူသင့္ဘူး။
ႏိုင္လို႕ရတိုင္းႏိုင္ခ်င္တာဟာ မရင့္က်က္တဲ့ စိတ္ထားျဖစ္တယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ရင့္က်က္တဲ့စိတ္ထား၊
သေဘာထားၾကီးတဲ့စိတ္ထားမ်ိဳးကိုေမြးယူရမယ္။

• ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ အဆင္မေျပမႈရွိပါတယ္၊ အခက္အခဲရွိပါတယ္။
ဆရာ၀န္အလုပ္ခက္သလို၊ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္လည္းခက္ပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းတဲ့အလုပ္ခက္သလို
ကားေမာင္းတဲ့အလုပ္လည္း ခက္ပါ တယ္။ ကားေမာင္းတဲ့အလုပ္က စိတ္ရွည္ဖို႕
ေတာ္ေတာ္လိုပါတယ္။ ဆရာ၀န္အလုပ္လည္းစိတ္ရွည္ဖို႔လိုပါတယ္။ လူနာရဲ႕ အသက္ကို
လုေနရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ေသးမင္းနဲ႕ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲလိုျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ
ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ လူနာက အားကိုး တၾကီးနဲ႔ၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုရဲ႕အဓိပၸါယ္ဟာ
ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ စိတ္မွာ ျပင္းထန္တဲ့ ကရုဏာကို ျဖစ္ေစတယ္။ ေက်ာင္းဆရာ၊
ဆရာမေတြကလည္း စိတ္ရွည္ဖို႔လိုပါတယ္။ စာေမးပြဲက်တဲ့ေက်ာင္းသားရဲ႕ စိတ္မွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈမရွိေတာ့သလိုျဖစ္သြားတာဟာ ေတာ္ေတာ္
သနားစရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္တပည့္ေလးေအာင္ပါ့မလားဆိုၿပီး ဆရာေတြ ဆရာမေတြ
ေသာကျဖစ္ရတယ္။ မိဘေတြ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ သားသမီးကို ပညာတတ္ေစခ်င္လို႕
ေက်ာင္းထားတယ္။ စားေမးပြဲက်ရင္ ဆက္ထားဖို႕မလြယ္ေတာ့ဘူး။

• လူမ်ားမ်ားနဲ႕ ဆက္ဆံရတဲ့အလုပ္ေတြက ဆက္ဆံေရးအခက္အခဲ အၿမဲရွိပါတယ္။
လူတိုင္းကိုစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ဘယ္သူမွ လုပ္မေပး ႏိုင္ဘူး။ မေက်နပ္တဲ့သူက
အျပစ္တင္မယ္၊ မေကာင္းေျပာမယ္။ အဲဒီအခါ စိတ္တိုမယ္၊ ေဒါသျဖစ္မယ္၊ စိတ္ဓါတ္က်မယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အခက္အခဲေတြကို ၾကိဳတင္ၿပီး
ေတြးထားၿပီးေတာ့ ဒီအခက္အခဲမ်ိဳးကေတာ့ ေတြ႕ရမွာေသခ်ာတယ္၊ ဒီလိုအေျပာမ်ိဳးေတာ့
ခံရမွာေသခ်ာတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အခက္အခဲနဲ႔ေတြ႕ရတဲ့အခါ၊ အေျပာခံရတဲ့အခါ
စိတ္မပ်က္ဘူး၊ စိတ္မညစ္ဘူ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထားမယ္လို႔မၾကာခဏ ႏွလံုးသြင္းပါ။

လူေတြေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စိတ္ရွည္ရွည္ထားပါ။ သူတို႔ကိုနားလည္ဖို႔ၾကိဳးစားပါ။
ေဒါသအေလ်ာက္ နာသြားေအာင္ မေျပာပါနဲ႔၊ ကိုယ့္ေစတနာက မွားေနရင္ ကိုယ့္ေစတနာက
ကိုယ့္ကိုအက်ိဳးေပးမွာပါပဲ။ ျပႆနာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဆက္ဆံေရးအဆင္မေျပလို႔
ျဖစ္ရတာပါ။ တစ္ေယာက္ ေျပာခ်င္တာကို တစ္ေယာက္ဆံုးေအာင္ နားမေထာင္ရင္ တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ နားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ေယာက္ စကားကို တစ္ေယာက္ အဓိပၸါယ္္မွန္ေအာင္
မေကာက္ႏိုင္ရင္ အထင္လြဲတာေတြ ျဖစ္လာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပခ်င္ရင္
တဖက္သား ေျပာခ်င္ေနတာကို ဂရုတစိုက္ နားေထာင္ပါ။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေျပာခ်င္ေနတာကို
ေျပာခြင့္ေပးပါ။ အထူးသျဖင့္ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥေျပာမယ္ဆိုရင္ အထင္လြဲတာမျဖစ္ဖို႕
ပိုၿပီးအေရးၾကီးတယ္။ သူေျပာခ်င္ေနတာကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာႏိုင္ေအာင္ သူ႕ကို
ေမးခြန္းေတြေမးၿပီး ရွင္းခိုင္းပါ။ သူ႕အခက္အခဲကို ကိုယ္က ကိုယ္ခ်င္စာပါတယ္
ဆိုတာကို သူသိေအာင္ေျပာပါ။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခက္အခဲကို တစ္ေယာက္ကူညီၿပီးေနသြားရတာ
ေက်နပ္စရာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တစ္ကယ္ နားလည္မႈရသြားရင္
စိတ္သက္သာမႈရတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့သူရဲ႕ အထင္လြဲမႈကို ခံရတာ စိတ္ဆင္းရဲစရာ
သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အထင္လြဲေနရင္
ေလးေလးစားစားေဆြးေႏြးပါ။

ေလာကီအတြက္ပါ အက်ိဳးေပးတဲ႔ ဆံုးမၾသ၀ါဒပါ။ ၀ိပႆနာတရားေတြကို
အျမဲရႈပြားေနႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ၾသ၀ါဒက ခ်က္ခ်င္းစိတ္ကို
ျငိမ္းခ်မ္းေစႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ကေလးၾကည္လင္ေနတဲ႔အခါ ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္တရားမ်ားကို
အားစိုက္နာၾကည့္လိုက္ပါ။ ဒါမမဟုတ္ ၀ိပႆနာတရားအားထုတ္ၾကည့္ပါ။ အင္မတန္ကို
ခ်မ္းသာသုခ ရေနတဲ႔အခ်ိန္ပါ။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားလည္း ဆရာေတာ္ ေျပာျပဆံုးမသည့္အတိုင္း
လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္ပါေစ။ ဘ၀မွာ စိတ္အခ်မ္းသာဆံုးေနႏိုင္ၾကပါေစ။
*ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက
http://refineplace.myanmarbloggers.info/
ကိုငယ္ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပေပးပါသည္။
၀ိမုတၱိသုခ ဘေလာ႔မွ ကြ်န္ေတာ္က ျပန္လည္ ကူူးယူေဖာ္ျပပါသည္

Read more...

သင္ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔လူျဖစ္ေနတာလဲ ...သီတဂူဆရာေတာ္

အားလုံးေသာ လူတုိင္း လူတုိင္းကုိေပါ႔ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လူျဖစ္ေနသလဲ? လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြက္ခ်က္က ဘာလဲ? လုိ႔ေမးရင္ တိက်မွန္ကန္စြာ ေျဖႏုိင္ဖုိ႔ေတာ့ ခက္ခဲမယ္ ထင္ပါရဲ႕

ဥပမာ ဆုိပါစုိ႔
လူတစ္ေယာက္ကုိ ေမးမယ္ သူက ဆရာ၀န္ႀကီး လုပ္မယ္၊ တစ္ေယာက္က အင္ဂ်င္နီယာ၊ တစ္ေယာက္က ဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ေယာက္က သတင္းစာဆရာ ဘာ ညာ စသျဖင့္ေပါ႔ သူတုိ႔ေတြ အားလုံးရဲ႕ ရည္ရြက္ခ်က္ေတြ မတူညီတာကုိ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ တူညီမူ မရွိဘဲ ထြက္လာပါလိမ္႔မယ္။ ကဲ ဒီလုိဆုိရင္ လူတစ္ေထာင္ရွိရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္ေထာင္ ထြက္လာႏုိင္တာ ေပါ႔ေနာ္။

လူသားတုိင္းမွာ မရွိမျဖစ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသင္႔တာေပါ႔။ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္က လူသားအားလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ႔ common ျဖစ္တဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ရမယ္။ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲဆုိလုိ႔ရွိရင္ တုိ႔မ်ားရဲ႕ ဗုဒၶ ဘုရားရွင္က ေဟာထားပါတယ္။ အားလုံးလဲ သိၾက၊ ရဖူးၾကမွာပါ ပရိတ္ႀကီးးထဲက ရတနာ႔ သုတ္ထဲမွာ ပါပါတယ္။

ေလာကတၳစရိယ၊ ဥာတတၳစရိယ၊ ဗုဒၶတၳစရိယာတိ တိေႆာ စရိယာေယာ......လုိ႔

ေလာကတၳစရိယ- ဆုိတာ
ခ်စ္သူ၊ မုန္းသူ၊ လူေကာင္း၊ လူဆုိး၊ ေ၀းသူ၊ နီးသူ၊ ျဖဴသူ၊ မဲသူ၊ ကိုးကြယ္တဲ႔ ဘာသာအမ်ဳိးမ်ဳိး အသားအေရာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ လူမ်ဳိး အေထြေထြ ဘယ္မ်က္ႏွာမွ မၾကည္႔ဘဲနဲ႔ အသက္ရွိသတၱ၀ါ အားလုံးရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးကုိ ငါေဆာင္ရြက္မယ္ ဆုိတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေလာကတၳ စရိယ လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဒီလူ႔အက်ဳိးေတာ႔ ငါေဆာင္ရြက္မယ္၊ ဟုိလူ႔အက်ဳိးေတာ႔ ငါမေဆာင္ရြက္ဘူး ဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ အလြန္ က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ နံပါတ္ တစ္ ေလာကတၳစရိယ၊ အားလုံး ေသသည္အထိ ႏွလုံးသားထဲမွာ စြဲေနေအာင္ မွတ္ထားေစခ်င္ ပါတယ္။ တစ္ေလာကလုံး အတြက္ မတတ္ႏုိင္ရင္ နည္းနည္းေလး ေလွ်ာ႔လုိက္၊ ဒုတိယက ဥာတတၳစရိယ တ႔ဲ

ဥာတတၳစရိယ- ဆုိတာ
ေဆြမ်ဳိးမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား အတြက္ အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ျခင္း၊
(၁) တစ္တုိင္းလုံး တစ္ျပည္လုံးမွာ ရွိတဲ႔ လူသားအားလုံးတုိ႔ရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ငါေဆာင္ရြက္မယ္။
(၂) အဲဒီေလာက္ မလုပ္ႏုိင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ လုပ္မလဲ၊ ကုိယ္႔ရပ္ ကုိယ္႔ရြာက ကုိယ္႔ေဆြကိုယ္႔မ်ဳိး မ်ားရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ ငါေဆာင္ရြက္မယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႏွစ္ပါးေနာ္ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႏွစ္ပါးစလုံးက ပရဟိတ ေတြခ်ည္းပဲ။

ဗုုဒၶတၳစရိယ- ဆုိတာ
ျမတ္ဗုဒၶကေတာ႔ သူ႔အတြက္ ဗုဒၶ ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိေတာ႔ “ဗုုဒၶတၳစရိယ” လုိ႔ ေျပာတာေနာ္၊ အဲဒါကုိ ဦးဇင္းတုိ႔ စာဖတ္သူတုိ႔နဲ႔ ကုိက္ညီေအာင္ စကားလုံးေျပာင္းၿပီး ေျပာရမယ္ “အတၱတၳ စရိယ” လုိ႔။ အတၱတၳ စရိယ - မိမိ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ေနာ္

ငါသည္ ေလာကလူသားအားလုံးရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားအလုိ႔ငွါ လူျဖစ္လာတာ ေလာကတၳစရိယ၊ အဲဒီေလာက္ မတတ္ႏုိင္ဘူး ဆုိရင္ ငါသည္ ငါ႔ရပ္ ငါ႔ရြာရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြါးအတြက္ လူျဖစ္လာတာ ဥာတတၳစရိယ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႏွစ္ပါးကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ လူသား တစ္ေယာက္သည္ ဘာလုပ္ရမလဲ အတၱတၳ စရိယ - မိမိရဲ အက်ဳိးစီးပြါး ျပည္႔စုံေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ အတၱတၳ စရိယ- ကုိယ္က်ဳိး စီးပြားလုိ႔ ဆုိလုိက္လုိ႔ စာဖတ္သူတုိ႔ တစ္မ်ဳိး သြားၿပီးေတာ႔ စိတ္မကူးနဲ႔ေနာ္၊ ငါ တုိက္ေဆာက္ဖုိ႔ ကားစီးဖုိ႔ အရင္လုပ္ရမယ္ ဆုိတာမ်ဳိး သြားမေတြးနဲ႔၊ အဲဒါ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး ကုိယ္က်ဳိးစီးပြား ဆုိတာ မိမိကိုယ္တုိင္ ကိုယ္က်င္႔တရားႏွင္႔ ျပည္႔စုံဖုိ႔၊ သီလ နဲ႔ျပည္႔စုံဖုိ႔ အရင္လုပ္ရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ သီလ ဆုိေတာ႔ ဒုိ႔ သီလ မတတ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဒီလုိ သြားမတြက္နဲ႔။

သီလဆုိတာ ဘာလဲ လုိ႔ေမးရင္
Bodily discipline and Verbal discipline.
This is Sila.

Bodily discipline- ဆုိတာ ကုိယ္၏ စည္းကမ္း၊
Verbal discipline- ဆုိတာ ပါးစပ္စည္းကမ္း အဲဒါကို သီလ လုိ႔ေခၚတယ္။

ပါဏာတိပါတာ ေ၀ရမဏိ- အသက္ရွိသတၱ၀ါေတြကို မသတ္ဘူး
Not to kill any living beings.

အဒိႏၷာဒါနာ ေ၀ရမဏိ- ပုိင္ရွင္ မေပးတဲ႔ပစြည္း ဘာမွ မယူဘူး၊
Not to take anything, not given by owner.

Not to do sexual misconduct -သူတပါးသားမယားကို မဖ်က္စီးဘူး
လိင္နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ မွားယြင္းတဲ႔ အက်င္႔ကို မက်င္႔ဘူး ဒါေတြဟာ ကာယကံ စည္းကမ္း၊

ေနာက္ ဒုတိယ က
Verbal discipline- ပါးစပ္စည္းကမ္း
မုသာ၀ါဒါ ေ၀ရမဏိ -မဟုတ္မမွန္တဲ႔ စကားကို မေျပာဘူး
I undertake the precept not telling lie.

ရွင္းေအာင္ ထပ္ေျပာၾကစုိ႔ ဘုန္းႀကီးေျပာ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေပါ႔
မုသာ၀ါဒါ၊ ပိသုဏ၀ါစာ၊ ဖရုသ၀ါစာ၊ သမၹပၸလာပ၀ါစာ လုိ႔လာပါတယ္။
ဒါကုိ ေခတ္နဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ေျပာရရင္

Must be true
မွန္တာကို ေျပာ၊ မွန္တုိင္းလည္း ေျပာရမလား ဆုိေတာ႔ မွန္တုိင္းလည္း မေျပာနဲ႔တဲ႔ မွန္တာေတြ အကုန္ေလွ်ာက္ေျပာ ေနလုိ႔ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္လား။

Must be honest
ရုိးရုိးသားသား ေျပာ၊ ရုိးသားတဲ႔ စိတ္နဲ႔ေျပာတဲ႔

Must be polite.
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာ တဲ႔ ဒီေလာက္နဲ႔ ဒီစကားဟာ လုံေလာက္ၿပီလား ဆုိရင္ မလုံေလာက္ ေသးဘူး

Must be beneficial for others and oneself.
မိမိအတြက္ေရာ သူတစ္ပါးအတြက္ အက်ဳိးျဖစ္မယ္႔ စကားကို ေျပာရမယ္။

Must be harmonious
ညီညြတ္ရမယ္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ရမယ္႔ စကားမ်ဳိးေတြ သြားမေျပာနဲ႔ ခ်စ္ခင္ေနတဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ ကြဲသြားေအာင္ သြားမေျပာနဲ႔ ကြဲေနတဲ႔လူကို ေစ႔စပ္တဲ႔ စကားမ်ဳိးပဲေျပာတဲ႔

Must be pleasant.
နားခ်မ္းသာ ေအာင္ေျပာရမယ္

စကားအရာ အဂၤါ ေျခာက္ပါးေနာ္ ႏွလုံးသားထဲမွာ စြဲေနေအာင္ ဖတ္ပါ မွတ္သားပါ၊ ထုိကဲ႔သုိ႔ စကားကို ေကာင္းစြာ ေျပာျခင္းသည္ ဘာ မဂၤလာ ျဖစ္သလဲ ဆုိရင္ မဂၤလ သုတ္ထဲမွာ ပါပါတယ္၊

သုဘာသိတာစ ယာ၀ါစာ ဧတံမဂၤလ မုတၱမံ ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းသလဲ၊ စကားကို ေကာင္းစြာ ေျပာျခင္းသည္ သုဘာသိတ မဂၤလာ ျဖစ္ေနတယ္တဲ႔ ဘယ္ေလာက္ လူေတြနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ႔ အဆုံးအမ ေတြကို ျမတ္ဗုဒၶ ဆုံးမေတာ္ မူထားသလဲ?

ကုိးကား
သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရား၏ ေတာင္ႀကီးတကၠသုိလ္တြင္ ေဟာၾကားအပ္ေသာ တကၠသုိလ္ တရားေတာ္

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
အျဖဴေရာင္ေမတၱာမွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Read more...

မာန

ေထာင္လႊား တက္ႂကြျခင္း သေဘာကို “မာန” လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ဒီမာနဟာ ေထာင္လႊား တက္ႂကြျခင္း သေဘာ ရွိပါတယ္၊ ေလာကမွာ ပုဂၢိဳလ္အတန္းအစားခြဲရင္ -

၁။ ေသယ်ပုဂၢိဳလ္ = အထက္တန္းစားလူမ်ိဳး၊
၂။ သဒိသပုဂၢိဳလ္ = အမ်ားႏွင့္ တန္းတူလူမ်ိဳး၊
၃။ ဟီနပုဂၢိဳလ္ = ေအာက္တန္းစားလူမ်ိဳး
ဒီလို (၃) မ်ိဳးကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္၊ တစ္မ်ိဳးတစ္မ်ိဳးမွာ -

က။ ေသယ်မာန္ = အမ်ိဳးဥစၥာ ပညာအဆင္း အစရွိတာနဲ႔ အဖက္ဖက္က သူမ်ားထက္ သာတယ္ - လုိ႔ မွတ္ထင္မႈ၊
ခ။ သဒိသမာန္ = အမ်ိဳးဥစၥာ ပညာအဆင္း အစရွိတာနဲ႔ သင္းတို႔ႏွင့္ ဘာထူးသလဲ - လို႔ မွတ္ထင္မႈ၊
ဂ။ ဟီနမာန္ = သူတို႔ေအာက္က်ေတာ့ ငါက ဘာအေရးစိုက္ရမွာလဲ - လို႔ မွတ္ထင္မႈ။
ဒီလို သံုးမ်ိဳးစီ ကြဲျပားႏုိင္ပါတယ္။

ဒီ (၉) မ်ိဳးထဲက ေသယ်ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေသယ်မာန္၊ သဒိသပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ သသိသမာန္၊ ဟီနပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ဟီနမာန္ဟာ ဟုတ္မွန္တဲ့အတိုင္း မာန္မူျခင္း (ယာထာ၀မာန္) မည္ပါတယ္၊ ဒီယာထာ၀မာန္မ်ိဳးကို အရဟတၱမဂ္ကသာ ပယ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဇာတိမာန္

မ်ိဳး႐ိုး ေကာင္းတဲ့အတြက္ မာန္တက္တာ မ်ိဳးကို ဇာတိမာန္လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ယခုေခတ္မွာလည္း အသင့္အတင့္ မ်ိဳး႐ုိး ေကာင္းသူေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး လုပ္ကာ မာန္မာန တက္ေလာက္ေအာင္ တစ္ဖက္သားကို ကိုယ့္ေျခဖ၀ါး ေအာက္ကလို မွတ္ထင္ရ ေလာက္ေအာင္ မ်ိဳး႐ိုး ေကာင္းၾကတာ မ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါ။

ေရွးဘ၀က မေထာင္လႊား မတက္ႂကြ မာန္မာန မႀကီးခဲ့လို႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အမ်ိဳးျဖစ္ရတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ယခုဘ၀မွာ ေထာင္လႊား တက္ႂကြ မာန္မာန ႀကီးေနခဲ့ပါလွ်င္ ေနာင္ဘ၀ သံသရာမွာ ယုတ္ညံ့ ေအာက္က် သူတစ္ပါးရဲ႕ ေျခဖ၀ါးေအာက္သို႔ ေရာက္ရမယ့္ အေရးကို အဖန္ဖန္ေတြးလို႔ မိမိရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ မာန္မာန မ၀င္ေအာင္ ျပဳျပင္သင့္ပါတယ္။

ဓနမာန္

ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀တာကို အေၾကာင္းျပဳလုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မာန္မာနမ်ိဳးကို ဓနမာန္ (ဥစၥာမာန္) လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀သူေတြက ပစၥည္းဥစၥာ မရွိသူေတြႏွင့္ အတူမသြားႏိုင္၊ အတူမစားႏိုင္၊ အတူစကား မေျပာႏိုင္ဘဲ မာန္မာန တက္ကာ အဖက္မတန္ သလို ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး လုပ္မေနသင့္ပါ၊ ေရွးက အလွဴ ဒါနည္းခဲ့လုိ႔ ယုခုဘ၀မွာ ဆင္းရဲေနၾကရတာ ပဲလို႔ သနားၾကင္နာ က႐ုဏာသက္ၿပီး သူတို႔ကို ႏႈတ္နဲ႔လည္း ကူညီသင့္ပါတယ္၊ ကိုယ္နဲ႔လည္း ကူညီသင့္ပါတယ္၊ အေျခေန အားေလ်ာ္စြာ ပစၥည္းဥစၥာ နဲ႔လည္း ကူညီသင့္ပါတယ္၊ အဲဒီလို ကူညီလိုက္တဲ့ အတြက္ မိမိမွာ ဂုဏ္တက္ လာစရာသာ ရွိပါတယ္၊ ဂုဏ္ယုတ္စရာ မရွိပါ၊ မိမိမွာ အေၾကာင္းကိစၥ ရွိတဲ့ အခါမွာလည္း သူတို႔ရဲ႕ အကူအညီကို ရႏိုင္ပါ ေသးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေက်းဇူးကို မသိတတ္ဘဲ အင္မတန္ မိုက္တြင္းနက္ ေနသူေတြကိုေတာ့ သတိ ထားသင့္ပါတယ္။

ဒီ ပစၥည္းဥစၥာ ဆိုတာဟာ တစ္သက္စာ မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေဘးအႏၲရာယ္လည္း အလြန္ မ်ားလွပါတယ္၊ ခိုင္ၿမဲမႈ သေဘာလည္း မရွိပါ။ ပစၥည္းသခၤါရ လူသခၤါရသာ ျဖစ္ပါတယ္၊ တစ္ေန႔မွာ ပစၥည္းဥစၥာက ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္းဥစၥာရဲ႕ ပိုင္ရွင္က ျဖစ္ေစ စြန္႔ခြာသြားတတ္ ပါတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ သလို ေနာက္ဘ၀မွာလည္း ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀ေအာင္ ဥစၥာမာန္ တက္ေနမယ့္ အစား အလွဴဒါနကို စြမ္းအားအေလ်ာက္ ျပဳလုပ္ကာ ကိုယ့္ေနာက္ကုိသာ အပါ ယူသြားသင့္ပါတယ္။

ပညာမာန္

စာေပ တတ္ကၽြမ္းသူ ေတြရဲ႕ မာန္ကို စာေပမာန္လို႔ ေခၚပါတယ္၊ စာေပ ပညာဆိုတာဟာ မသင့္ေတာ္တာကို မသင့္ေတာ္မွန္း သိေအာင္ အသိအလိမၼာ ကိုလည္း ေပးတတ္ပါတယ္၊ သင့္ေတာ္တာကို သင့္ေတာ္မွန္း သိေအာင္ အသိ အလိမၼာကိုလည္း ေပးတတ္ပါတယ္၊ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရာမွာ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ေအာင္၊ အဆင္ေျပေအာင္ အသိ အလိမၼာကိုလည္း ေပးတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီပညာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မာန္မာန ႀကီးေနမယ္ ဆိုရင္ အင္မတန္ ရွက္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

ေရွးဘ၀က သူေတာ္ျမတ္ ေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ ေလွ်ာက္ထား ေဆြးေႏြး လာခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီဘ၀မွာ မိမိကိုယ္တိုင္က ပညာႀကီးသူ ျဖစ္လာရပါတယ္၊ ပညာ သင္ခြင့္လည္း ရခဲ့ပါတယ္၊ ဒီလို အခြင့္သာလို႔ ပညာတတ္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က အေၾကာင္း မညီၫြတ္လို႔ ပညာ မသင္ရသူေတြ၊ ပညာ သင္ရေစကာမူ ဥာဏ္ထိုင္းလွတဲ့ အတြက္ ပညာ မတတ္သူေတြကို ေတြ႔ရတဲ့ အခါမွာ ေမာက္မာေမာ္ႂကြား မာန ထားေနမယ့္အစား သနားၾကင္နာ က႐ုဏာ ထားသင့္ပါတယ္၊ သို႔မဟုတ္ အခြင့္အခါ သင့္ပါက တစ္ဆင့္ သင္ၾကားေပးသင့္ ပါတယ္၊ ပညာမာန္ တက္ကာ ကိုယ့္ဘ၀ကို မနစ္နာေစသင့္ပါ။

အဆင္းမာန္

အလွဂုဏ္ အတြက္ မာန္တက္ျခင္းကို အဆင္းမာန္လို႔ ေခၚပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က အစစ အရာရာမွာ သည္းခံကာ အမ်က္ေဒါသ နည္းလာခဲ့တဲ့ အတြက္လည္း အဆင္း လွတတ္ပါတယ္၊ ဘုရား၀င္း ေက်ာင္း၀င္း စသည္တို႔ကို သုတ္သင္ ရွင္းလင္းခဲတဲ့ အတြက္လည္း အဆင္း လွတတ္ပါတယ္၊ ပန္း စသည္တို႔ကို လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ အတြက္လည္း အဆင္း လွတတ္ပါတယ္၊ ဒီလို ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ကိုယ့္အဆင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး မလုပ္သင့္ပါ၊ အလွမာန္ တက္ကာ ဘ၀င္ မျမင့္သင့္ပါ၊ အလွဂုဏ္ ကိုးကာ မဆိုးသင့္ပါ၊ ေရွး ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ရလာတဲ့ အဆင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အကုသိုလ္မာန္ တက္ေနတာဟာ အင္မတန္ မွားတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္၊ အျပင္အဆင္း လွသလို အတြင္းစိတ္ကို အစြမ္းကုန္ ျပဳျပင္လို႔ ဣေႁႏၵရွင္ သူေတာ္စင္ေတြ ျဖစ္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။

လိုရင္းမွာ - ေရွးဘ၀က မေထာင္လႊား မတက္ႂကြ မာန္မာန မႀကီးခဲ့လို႔ ယခု ျမင့္ျမတ္တဲ့ အမ်ိဳးမွာ ျဖစ္လာရပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ခဲ့လို႔ ဒီဘ၀မွာ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀လာရ ပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က သူေတာ္ သူျမတ္ေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ ေလွ်ာက္ထား ေဆြးေႏြး ေမးျမန္းလာခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီဘ၀မွာ ပညာ ႀကီးလာရ ပါတယ္၊ ေရွးဘ၀က အမ်က္ေဒါသ နည္းခဲ့၊ ဘုရား၀င္း၊ ေက်ာင္း၀င္း စသည္ကို သုတ္သင္ခဲ့၊ ပန္း စသည္ကို လွဴဒါန္းခဲ့လို႔ ယခုဘ၀မွာ အဆင္း လွခဲ့ရပါတယ္၊ ဒီလို မိမိမွာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ အမ်ိဳး၊ ဥစၥာ၊ ပညာ၊ အဆင္းကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မာန္မာန တက္ႂကြေနတာဟာ ေနာင္ ယုတ္နိမ့္တဲ့ ဘ၀မွာ ျဖစ္စရာ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ေနာက္ ဘ၀ေတြမွာ အဆင့္အဆင့္ ျမင့္တက္မယ့္ အေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး ေထာင္လႊားတက္ႂကြ မိမိတို႔ရဲ႕ မာန္မာနကို အစြမ္းကုန္ ႏွိမ္ခ်ိဳးႏိုင္ၾကပါေစ။ အျဖဴေရာင္ေမတၱာမွ တဆင္႔ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Read more...